Banaz'ın 1571 tarihli nüfus kayıtları zamanımıza ulaşmıştır. Bu kayıtlardan, Banaz köylerinin isimlerini tespit etmek mümkün görünmektedir. Buna göre, Falos, Gümle, Erciş, Oğlanalanı, Kızılcaköy, Bahadırlı, Küçük Kuzviran, Kızılcahisar, Oturak, Oyrukavağı, Vakkaz, Gökkaya, Büyük Kuzviran, Corum Pınarı, Darıbükü, Kızılcaşehir, Ürküt, Küçükkayı, Üçpınar, Dumlupınar, Manastır, Sadık Fakih, Ulu Kozluca, Çukurviran, Hacılı, Kürt, İmir Azizli, Kuzüyük, Daire Bayırı, Sofular, Dündar Oturağı, Küplüce, Bakır Bulduk, Kızılcva Söğüt, Şabanviranı, Susuz, Kayacık ve Kiçi Düzlüce. Bu köyler dışında mezraa ve çiftlik isimleri de bulunmaktadır. 1831 nüfus sayımında ise Banaz'a bağlı köylerin isimleri şu şekilde sıralanır: İslam, Gümle, Hatibler, Bahadır, Düzlüce, Dumanlar, Hasan, Alaba, Halaclar, Falos, Samra, Küçük Oturak, Kuşdemir, Corum, Kaplankı, Büyük Oturak, Gedikler, Öksüz, Erciş, Derbend, Kızılhisar, Kızılcasöğüt, Susuz, Kızılcaviran, Ulupınar, İmrez, Kayılı, Kavacık, Ahad, Şaban, Yenice, Paşacık, Karaköse, Balcı, Çiftlik ve Dumlupınar. Ayrıca, ayrı köyleri olmamasına rağmen, 19. Yüzyılda Horzum aşiretinin de bölgeye yaylamak için geldiği belgelenebilmektedir. Her iki liste karşılaştırıldığında, köy isimlerinde Türkçe telaffuza bağlı olarak bazı değişikliklerin olduğu açıktır. Örneğin köyün asıl ismi Bahadırlı iken, -lı eki düşmüş ve Bahadır şeklini almıştır. Yine köyün asıl adı Kiçi (küçük anlamında) Düzlüce iken Kiçi sıfatı düşerek sadece Düzlüce ismi kalmıştır. Yine köyün adı Corum Pınarı iken, Pınarı eki düşerek, sadece Corum sözcüğü kalmıştır. Yine, köyün asıl adı Küçük Kayı iken, Küçük sıfatı düşmüş, sadece Kayılı ismi kalmıştır. En ilgi çekici örnek de İmrez ve İmras köyünün adıdır. Aslında bu köyün adı, İmir Azizli'dir. Her iki sözcük telaffuzda İmrez şekline dönüşmüştür. Köyün asıl adı Şaban Viranı (Ören) iken sonradan sadece Şaban ismi kalmıştır. Bazı köy isimleri de sonradan yeni ekler almıştır. Köyün asıl adı Balcı olmasına rağmen, köyün ismi sonradan -damı sözcüğünü alarak Balcıdamı şekline gelmiştir. Kızılcahisar ismi, Kızılhisar'a dönmüştür. Kayacık ismi, Kavacık'a dönüşmüştür. On altıncı yüzyıl sonlarında mevcut olan bazı köyler tamamen dağılmışlar, isimleri 1831 yılına ulaşmamıştır. Oğlan Alanı, Darıbükü, Ürküt, Sadık Fakih ve Kürt gibi köy isimleri, 1831'e kadar ulaşmamıştır. Bütün bunların yanı sıra, 1831 yılından sonra da Banaz civarında yeni köylerin kurulduğu görülür. Bu köyler muhacir köyleridir. Burhaniye ve Reşadiye gibi isimler alan bu köyler Bulgaristan muhacirleri tarafından kurulmuştur. Dümenler köyünün asıl ismi de Dumanlı olmalıdır. Dümenle ilgisi yoktur. Türkçe olmadığına inanılan birtakım köy isimlerine de Cumhuriyet devrinde yeni Türkçe isimler verilmiştir. En inanılmazı da, İmrez isminin Türkçe olmadığına karar verilip, Ayvacık olarak isimlendirilmesidir. Bağkonak (Gümle), Ayvacık (İmrez), Muratlı (Samra), Güllüçam (Erciş) ve Yeşilyurt (Falos) isimleri, bu türden isimlerdir. İslam köyünün ismi 1571 tarihli nüfus kayıtlarına geçmediğine göre, bu köy de 1831'den önce kurulmuş olmalıdır. 1571'de Oturak isminde tek bir köy varken, sonradan bu köy Büyük Oturak ve Küçük Oturak olmak üzere iki farklı köye ayrılmıştır. Bu durumda Banaz'ın en eski İslam köylerinin, Gümle, Erciş, Bahadır, Corum, İmrez veya İmras, Şaban, Susuz, Kızılcasöğüt, Kızılcahisar, Yeşilyurt, Öksüz ve Oturak köyleri olduğu ortaya çıkmaktadır. Şu noktayı da belirtelim: Osmanlılar devrinde Uşak şehir merkezi kozmopolit bir nüfus yapısına (İslam, Rum, Ermeni) sahipken, Banaz ve köylerinde gayrimüslim nüfusun mevcut olmadığını ifade edelim.