Osmanlı Arşivi'nde, Erzurum Çobanköprüsü'nün tamir tarihine yardımcı olabilecek dört belge korunmuştur. Bunlardan biri Şubat 1568 tarihlidir. Bu belgeye göre, Şark yönünden İstanbul'a elçilik göreviyle gitmekte olan Şahkulu Sultan'ın adamlarından Sadreddin'in eşyalarından bazıları, Çobanköprüsü'nde mola verdiği zaman, çalınmıştır. Dermek ki, bu köprü 1568 yılından önce mevcuttu ve faaldi. 15 Aralık 1763 tarihli başka bir belgede, bu köprünün Kanuni Sultan Süleyman zamanında 'müceddeden bina ve ihya edildiği' belirtilir. “Yedi kargir gözü olduğu ve bir gözün harap halde” olduğu ifade edilir. Köprü çevresinde yer alan Sarıkaya, Şehsüvar, Ağçamescit ve Seki köylüleri, birtakım vergilerden muaf olmak kaydıyla, bu gözü, tamir etmek isterler. Bu belgeye göre, köprünün Kanuni tarafından esaslı bir şekilde tamir edildiği ortaya çıkar, ancak bu tamirin ne zaman yapıldığı üzerine açık bir tarih yoktur. 25 Nisan 1854 tarihli başka bir belge, Hasankale'ye üç saat mesafede Aras nehri üzerinde olan Çobanköprüsü'nün tamir edilmesi gerektiği, mahalli memurlar tarafından İstanbul'a bildiren bir dilekçedir. 1854'te tamir edilip edilmediğini teyit eden bir belge bulunmuyor. Bununla birlikte Aralık 1857 tarihli başka bir belgede Erzurum ile Kars arasında olan Çobanköprüsü'nün tamir ve inşasından söz edilir. Merhum Semavi Eyice, köprünün 1872 ve 1946-48 yılları arasından restore edildiğini yazar. Nihayet 2011 yılında yeniden restore edilmiştir.  Bu köprünün Kanuni tarafından esaslı şekilde tamir edildiği belgelidir. Köprüyü ilk kimin yaptırdığı bilinmiyor. İlhanlı veziri Emir Çoban Salduz'a atfedilmesini destekleyen belge yoktur. Evliya Çelebi'nin bu köprünün ilk banisi olarak Çobanoğullarına atıfta bulunması doğru değildir.  Eyice'ye göre, Erzurum tarihçisi merhum Abdürrahim Şerif Beygu'nun köprü kitabesinde müphem olarak 1140 tarihini okuduğunu söylemesine göre, köprünün 1727-1728 yıllarında, III. Ahmed devrinde de tamir edildiği ortaya çıkar. Bana göre, 'Çoban Abdal zaviyesi' ibaresine dayanarak, Asya'dan gelen eren ve gazilerce yaptırıldığı görüşü (Beygu'nun) sadece isim benzerliğinden ibaret bir yorumdur. Kanıt sayılamaz. Zira bu eren veya gazinin burada kendi adına bir köprü yaptırdığına dair açık bir ibare yoktur. Rus yazar Puşkin, 1829 yılında bu köprüyü görmüş ve Erzurum'a Yolculuk adıyla Rusçadan Türkçeye çevrilen kitabında bu köprü hakkında bilgiler vermiştir. Köprünün banisiyle ilgili tercüman vasıtasıyla yerel halktan derlemeler yapmıştır. Ona göre, bu köprü Hasankale'den 15 verst (1.06 km.) uzaklıkta, aynı boyda olmayan yedi ayak üzerine oturtulmuş, güzel bir köprü, sonradan zengin olan bir çoban tarafından yaptırılmış, bu çobanın mezarının iki çam ağacı arasında bulunuyor ve bu mezar, çevre ahaliler tarafından ziyaret ediliyor. Ayrıca, Köprünün Tebriz yolu üzerinde olduğunu ve ona yakın bir yerde eski bir kervansaray kalıntısının mevcut olduğunu belirtir.