Merhaba. Mustafa Kemal BENK, benim öğretmen okulundan arkadaşım. Yıllar yılı ayrılığımız 2008 yılındaki Gökçeada buluşmasında sona erdi. Sonra irtibatı kesmedik. Zaman zaman okul ya da sınıf toplantılarımızda birlikteliğimiz devam ediyor. Geçenlerde aşağıda okuyacağınız yazıyı göndermiş bana. Yardım istiyor. Kendisi için değil.. Ülkemiz adına. Bu duyguları paylaşmak istiyor. Gerçek olup olmadığına siz karar verin. Ben de siz okurlarla paylaşıyorum. İnanırsanız, ki ben de katkı sağlayacağım, sizler de gereğini yaparsanız sevinirim. “Değerli Dostlar, Sevgili Arkadaşlarım.... Bu gün sizlere yaklaşık bir buçuk yıldır ilgilendiğim, iki aydır üzerinde çalıştığım bir konu ve bir kişi hakkında, duygu... düşünce ve dileklerimi iletmek istiyor, her birinizden, kendisi ve çevresi ile birlikte konuya yardımcı olmanızı diliyorum... Bu sanal alemde uzun konulara insanların pek okuma zahmetine katılmayıp, anlamadan geçtiklerini de bilerek, lütfen beş dakikanızı ayırmanızı sonra kararınızı vermenizi rica ediyorum... Davamız TÜRKİYE, Sevdamız ANADOLU... Konya ili Ereğli ilçesinde İvriz İlk Öğretmen Okulu Mezunu bir öğretmen ağabeyimiz var. Halen Ereğli'de yaşamını sürdürmekte. Adı Rahim Demirbaş. Face ve Youtube'da kendisini tanıyabilirsiniz. Ben de öyle tanıdım ve henüz karşılıklı yüze konuşma şansını yakalayamadım. Fakat, çok iyi tanıyor ve anlayabiliyorum. Rahim Demirbaş, bir Anadolu ve ORMAN sevdalısı öğretmen.. Ereğli’nin Beyören Köyünün, o Torosların çırılçıplak iç yüzünde, uçsuz Konya bozkırının kendilerinin yaşadığı bölgesinde, ''Anadolu ormanlarla kaplanmalı, ben bir örnek olmalıyım halkıma'' diyerek, öğretmenliğin de verdiği idealizm ile, otun zor bittiği coğrafyada, kendisine ait arazi üzerinde orman yetiştirmeye soyunur, on sekiz yıldır, hiç kimseden bir yardım istemeden ve görmeden, 70'i aşan yaşının bedeninde oluşturduğu yorgunluğu hissetmeden sevdasını sürdürür ve bu gün, daha boş arazisi olmasına rağmen, yaklaşık yüz dekarda bazılarının 14 m.ye ulaşan boyları ile yaklaşık 32.000 ağaç ve yüze yakın türün bulunduğu ağaçları ile ormanına kavuşur. Bu süre zarfında çeşitli zorluklarla karşılaşır. Sahibi olduğu 6 adet dairesini, teker teker satar, ormanda harcar. Bazıları tarafından adı deliye çıkarılır. Ama o, sevdasının ve Anadolu'nun delisidir. Vazgeçmez, sevdasının peşinden kopmaz... Hayat çılgın Türklere ve sevdalılara her zaman acı verme huyundan vazgeçmez, bir gün Rahim Öğretmene de sürprizini yapar ve kişisel borcundan dolayı, orman arazisine haciz konularak satışa çıkarılma aşamasına gelinir.... İki ay önce bir şekilde Rahim öğretmene ulaştım ve kendisine biraz para göndermek ve bizler adına da fidan alıp dikmesi isteğimi ilettim. Bana olamayacağını söyledi. Hiç bir kimseden yardım almadığını, bankalarda hesabının bulunmadığını söyledi. Tekrar aradım, adres istedim. Birbirimizin gönül gözlerini mi gördük, onun bir gün önce kız kardeşini kaybetmesinin acısının üstüne mi geldi, uzunca bir dertleşme yaptık. Onu çok sevdim. Onurlu ve gururlu bir insan. Daha sonraki günlerde, kendisine muhakkak yardımcı olmamız, sevdasına destek vermemiz gerektiğine bir şekilde ikna ettim, kabul etti. Onu en onure edecek şekilde bir dernek kurup, ormanı kurtarmak için harekete geçtim, bazı arkadaşlarımla birlikte, Rahim Demirbaş Ormanlarını Koruma, Yaşatma, Güzelleştirme ve Yardımlaşma Derneği kurduk. Tüzüğümüzde, orman arazisi üzerinde oluşmuş ve oluşabilecek borçları öder, diye amacımızı da yazdık, fakat kişisel borç ödeyemezsiniz diye derneğimize onay verilmedi, kaldı... Az bir süremiz kaldı satış gününe, bir aydan biraz fazla... Adım gibi biliyorum, satışı bekleyen bir oduncu var, yüz lira verecek, ormanı kesip yüz bin lira odundan para kazanacak bir adam. Ve Rahim Öğretmenimin buna engel olabilme durumu da hiç yok. Yine adım gibi biliyorum, ormandan duyacağı ilk testere sesiyle, Rahim Öğretmenim de bu dünyadan gidecek. Onunla birlikte yüzlerce, belki binlerce orman hayvanı da yurtsuz kalacak... Anadolu'da bir bölge yeniden karanlığa dönecek. İdealizm ve sevda bir çok beyinlerde yeniden yok olacak... Yaklaşık yüz elli bin lira bir para hepsi.... Bazı bu vatanı sahiplenmişlerin ayakkabı boyacısına verdikleri bahşiş..... Yani tek başıma bende olmayan.... Ama yaklaşık 1500 kişinin birer öğle yemeği parası..... Rahim öğretmenime baskı yaptım, bir banka hesabı açtırdım. Bloke ile parana el koysalar da borç biter, hesabın açılır, diye ikna ettim.... Sizlerden, konuya ilgi göstermenizi, dileyenin dilediği kadarla yardımda bulunmasını, paylaşmayı muhakkak yaparak daha geniş kitlelere ulaşmamızı, saygıyla rica ediyorum. Kumpasçıların bir günde milyarları topladığı ülkemizde, bir kıvılcım, bir toparlanma, Anadolu sevdası yolunda, kişiler bir tarafa, bir ormanı yok olma yolunda bir engel güç oluşturamıyor isek, yetmeyen parama da, bana da yazıklar olsun, koyverin gitsin...,''Bu vatan ne çektiyse sadece laf üreten, elini cebine atamayanlardan çekti'' sözü yerine gelsin. HEPİNİZİ TÜM İÇTEN SAMİMİ DUYGULARIMLA SEVGİ VE SAYGIYLA SELAMLIYORUM..... Benim yarın bağışta bulunacağım banka hesabını açıklıyorum... Konya Ereğli Vakıflar Bankası Şubesi.. İBAN NO....TR61 0001 5001 5800 7304 8867 75........ İnanıyor ve güveniyorum ki, bizler Rahim Demirbaş ve onun gibi Anadolu sevdalılarını hak eden kişileriz....” Yaşadığımız olumsuzluklardan sonra bu yazı sizi de beni de umarım daha güzel duygularla karşılaştırır. Ey güzel ülkemizin güzel insanları, içinde yaşadığımız, başkalarının gıpta ile baktığı bu ülkeyi sevelim, koruyalım kollayalım.. Ne güzelsin TÜRKİYEM..