Sivas Gazeteciler Cemiyeti’nin 30.cu kuruluş yıldö-nümünde, Cumhuriyetimizin 100.cü Kuruluş yılında Sivas’ta Türkiye Gazeteciler Federasyonu’nun önderliğinde 100 gazeteci  toplandık. Önce Sivas’ı gönülden kutlarım. Nice 30 yıllara. Başkan Hakan SEZERER ve Türkiye Gazeteciler Federas-yonu Genel Başkanı sayın Yılmaz KARACA uzun çalışmalar sonucunda bizleri bir araya getirdi. Emeklerine, yüreklerine sağlık. Teşekkürler. Önceki yıllarda yine bir çok güzel yerini gezdiğimiz SİVAS’ın bu kez değişik yerlerini ve mekanlarını da görme fırsatı bulduk. Türkiye’nin adında CUMHURİYET olan tek Üniversitesi SİVAS CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ’Nİ yeniden gördük. 53 bin öğrencisi bulunan bu güzide okul da 50. kuruluş yılını kutluyor. Ve daha görkemli butik bir üniversiteyi görme fırsatı bulduk. Sivas Bilim ve Teknoloji Üniversitesi’ni rehberler eşliğinde gezdik. Muhteşem bir laboratuvar ekipmanına sahip bu okul geleceğimize yön verecek bir görüntü verdi. Uzman eğitici kadrosu ile geleceğe güvenle bakmamıza vesile oldu. Yolu açık olsun. Gece ise müzik eşliğinde şiir dinletisini izledik. Sabahında gittiğimiz Hamidiye Millet Bahçesi’nde özellikle muhteşem savaş atları müzesi harikaydı. Aynı alandaki “Kitap Kahvesi” görülmesi gereken yerler arasındaydı. Gurubumuz öğle yemeğinin ardından şehir turu yaptı. Ulu Cami, Gök Medrese, Çifte Minare, Eğri Minare, Şehir Müzesi ve Kongre Merkezi’ni ziyaret ettik. Cumhuriyet kokan Sivas’ta geçmişi çok daha eski yıllara dayalı bilim ve kültür kokuları her yerinden adeta fışkırıyordu. Gala gecesi yerel sanatçılar ve sıra gecesi etkinlikleri ile zeybeklerin gösterileriyle süslendi. Geçen toplantımızda gittiğimiz Kangal ve balıklı göle gidememiş olsakta yeni gördüğümüz yerlerde muhteşemdi. 100. yılı çoktan devirmiş Sivas Kongre binasının duvarlarındaki sağlam yapı ve görkemli görüntüsü bana gurur verdi. Ve içerisinde tarihe meydan okuyan matbaa makinası; o gün insanlara broşür ve duyuruları nasıl ulaştırdıysa bu gün de hala daha “ben hazırım” der gibi bakıyordu. Orda ATATÜRK’ün ilk toplantısından bugüne dimdik ayakta olduğunun görüntüsü ile içimiz ısıtıyordu. Bir de içimizi ısıtacağını düşündüğüm DDY’nin Sivas fabrikalarının artık üretimde olmadığını duyunca içimdeki sıcaklık azalıverdi. Kulağımda o türkü “Sen Sivas’ı seyret yar, ben de seni”. Elbette o kadar sevinç içindeyken bu kadar kültür kokan bu harika şehirde 37 canın nasıl yakıldığına da anlamak elde değil. Bir yerlerde hata yapılmış derim.. O canlar bunu asla hak etmemişlerdi. Hepsini teker teker anıyor ışıklar yoldaşı olsun diyorum. Sivas’a her zaman olduğu gibi yine trenle gidip geldim. Tabii ki Ankara-Sivas arasını hızlı trenle gidip gelme imkanımız oldu. Yinelemek isterim ki ülkemizde TREN yolu ile seyahati daha özenli hale getirmek gerekir. Toplu ulaşımda en ekonomik olarak treni görüyorum. Elbette eksiklikler var. Ve bunların zamanla düzelebilir olduğunu görüyorum. Hızlı tren menziline zamanında varamıyor. Niye derseniz alt yapıda görülen eksiklikler. Daha uygun zemin yaratılmalı. Normal trenler ise konforu ve sürati fena sayılmaz ama gereksiz duraklamalar ki, ben gereksiz diyorum ama belki de gereklidir ancak bize hiç hoş gelmiyor. İnsanları bezdiriyor.. Planlama daha ciddiyetle yapılmalı. Duyurulmuş ulaşım saatlerine uyulmalı. Tabii ki onlarda kusur var da bizler sütten çıkmış ak kaşık değiliz. Bir kere insanlarımız tuvaletleri düzgün kullanmıyor. Özellikle yaşlı insanlar için bulunmaz nimet olan bu tuvaletler iyi kullanılmalıdır. Biletsiz binenler oldukça fazla. Ve her durak sonrası kondüktörlerin yeni binenlerin bilet kontrolü yapması da bu kadar konfora sahip trenler için pek iç açıcı olmuyor. Buna da DDY’nin bir çözüm bulması iyi olur. Bakın hızlı trende binerken yapılan kontrol sonrası kondüktörü neredeyse hiç görmedik. Anons sisteminde de aksaklıklar olmakta. Bir gözden geçirilmeli. Son söz DEMİR AĞLAR ülkemizin kalkınmasında, gelişmesinde önemli bir yer tutacaktır, dört bir yanı demir ağlarla donatmak, eskiyenleri yenilemek harika olur. Çok değinemediğim CUMHURİYET BAYRAMI kutlamalarında en büyük sevincim; ANITKABİR’DE ATATÜRK’ümüzü milyonların ziyareti ve onu ülkede ve yurt dışında muhteşem bir anma ile yadetmemize seviniyorum. Arada çıkan çatlak sesler bizi ilgilendirmiyor. Bilinmeli ki bu günümüzü ATATÜRK ve silah arkadaşlarına borçluyuz. Ben bunu bilir bunu söylerim. Diğerleri laf-ı güzaf.. Onların kanıyla sulanmış bu cennet vatanımıza sahip çıkalım. Onu koruyalım . Onu yüceltelim. İnsanlık savaşlardan bıktı. Haydi hep birlikte BARIŞ için emek verelim. İnsanlar, kadınlar özellikle de çocuklar ölmesin. Vahşet dursun diyorum. İnadına BARIŞ diyorum…