Banaz benim yaşadığım; çocukluğumun, gençliğimin geçtiği en güzel en anlamlı ve en vazgeçilmez şirin bir ilçedir. Arap’a yavrusu apapbacık gelir derler ama benim için de BANAZ apayrı bir yerdedir. Ülkemizin daha güzel yerlerinde yaşasam bile BANAZ özlemim asla bitmeyecek. Uzun zamandır ayrıyım BANAZ’dan gerek görev gerekse ihtiyaçtan ayrı kaldığım yılları geri getirmek mümkün değil ama ara sıra düğün dernek olunca eşi dostu görebilmenin heyecanının yaşadım bu hafta. Aylardır, yıllardır görmediğim, bir çok dostla göz göze gelmenin hazzını yaşadım. Yeğenim YUSUFCAN ile yine Banaz’da yaşamış güzel kızımız SELMA’nın düğün törenlerini yaptık. Bize katılan, bizleri onurlandıran-gururlandıran tüm konuklara yürekten teşekkürler. “Harman yel ile düğün el ile yapılır” sözü burada daha bir anlam taşıdı bizlerde. Herkesin ayağına sağlık. Herkesi isim isim yazman olanaksız. Ama öncelikle kilometreleri dikkate almadan uzak yollardan düğünümüze katılan dost ve akrabalara tekrar tekrar teşekkür etmek istiyorum. Yüzlerce konuğumuz arasında ilk bakışta tanıyamadıklarımda oldu. Değişen yaşam koşullarına yenik düşmüş yüzleri de gördüm. Ne yalan söyleyeyim birkaç dostu ilk bakışta anımsayamadım. Ama ses tonu bana kim olduğunu anında hatırlattı. Filmi geri sardım, anılara geri döndüm. Banaz’ı seviyorum, sevmeye de devam edeceğim. Şimdi bilmem ama belki şartlar farklı oluştuğunda baba ocağına dönme fırsatı yakalarım. Gördüğüm tüm dostlara yeniden saygılarımı ve şükranlarımı sunarken göremediklerim için içimde farklı bir hüzün yaşadım. “Vay beee!” dedim. Bu corona illeti ve de hayatın azizliği insanların bazılarını aramızdan alıp gitmişti. Herşeye rağmen direnenler ile sohbetimiz neşeli ve doyurucu oldu. Uzun zamandır kalabalık düğünlere hasret kalmıştık. Şartlar tam anlamıyla uygun olmasa da böyle bir kalabalık misafirler ile gerçekleştirdiğimiz bu düğün için çok mutluyum. Elbette bu kadar güzellikler içinde bazı sorunları da yeniden hayata geçirmek isterim. Banaz’ın en büyük eksikliklerinden biri de DÜĞÜN SALONU... İlçemizde birkaç düğün salonu olmasına rağmen yeterli değil. Zira biz yeğenimizin düğününü iki aşamalı yapmıştık, Acıpayam ve Banaz’da. Öyle bir durumla karşılaştık ki ara vermeden düğünleri yapma zorunluluğu doğdu. Kısa sürede gerçekleşen bu organizasyonlar ile yorulmadık desek yalan olur. Birileri ya da belediye bu konuyu dikkate alıp kısa sürede bunu gerçekleştirilse Banaz için çok anlamlı ve çok güzel olur. Diğer konu ise her zaman yazdığımız gibi takı törenleri. Düğünün en güzel anında sunucunun “takı töreni vardır “ anonsu eğlencenin ınkıtaya uğramasına neden oluyor. Yıllardır eleştirdiğimiz ve hala bir çözüm üretemediğimiz bu takı törenlerinde olumlu bir sonuca ne yazık ki ulaşamadık. Bu konu üzerine akıl yorup doğru çözüm yolları bulabilecek cin fikirli insanların düşünüşlerine ihtiyaç var. Derler ki akıl akıldan üstündür. Biliriz ki sorun anında bıçak gibi kesilecek, anında çözüm bulunacak bir durum değildir. Takı yapanlar kendilerinin herkes tarafından görülmesini istiyor sanırım. Bir çok düğünde masalara konan zarflar ile görev yerine getiriliyor. Bazı yerlerde ise bir köşeye konulan takı sandığı ile sorun daha basit çözümleniyor. Yorgunluğu bir kenara bırakırsak günlerdir şöyle mi olur, böyle mi olur derken çocuklarımızın düğünün yapıverdik. Acıpayam’dan gelen konuklarda gecemize renk kattılar. Baştan sona tüm katılımcılara yürekten teşekkürler. Gençlerimize sağlıklı, mutlu, huzurlu bir yaşam dilerken ülkemize gelecekte yapacakları olumlu katkılara da yürekten teşekkür ediyorum. Ben BANAZ’ı seviyorum. Banazlıları da seviyorum. Banazımız daha güzel atılımlara ulaşmalı. Adından sürekli iyi yönleriyle anılacak aktiviteler oluşturulmalı. 31 Ağustos Banazımızın Kurtuluş günü de kutlu olsun. Bireylül Uşak’ın Kurtuluşu ve Dünya BARIŞ günü de herkese kutlu olsun. İyilikler, güzellikler, mutluluklar hep birlikte yaşansın. Saygıyla, sevgiyle...