Zorlu, sıkıntılı geçen bir yılı geride bırakıyorduk. Gerçekten özellikle son bir iki ayı zor, ekonomik yönden sıkıntılı hatta endişe dolu, kâbus dolu günlerdi. Paramız eriyor, bütün dünya paraları roket gibi yukarı çıkıyordu. Bizler maaşlarımızı dolarla almadığımız halde, maaşla-rımız hariç her şeyi dolarla, dolara endeksli fiyatlarla alıyorduk. Günde bir lirayı aşan oranlarla yükselen dolar, euro, altın ve her şey ekonomiyi, piyasayı hatta hayatımızı alt üst etmişti.
Bir sabah kalktık, gece olanlar olmuş, piyasaya sihirli bir el dokunmuş ve 18'lerde gezen dolar 12'lere tepe taklak çakılmıştı. Allah Allah!... Nasıl oldu bu iş!...
Aylardır resmen kâbus içinde yaşarken, iş adamları çıkmaz bir girdabın içinde kıvranırken, piyasaları kontrol altında tutan yegane ürün olan akaryakıta hergün zam üstüne zam yapılırken neden durdurulamadı, neden düşürülemedi bu döviz ve altın fiyatları...
Neyse canım sen onu karıştırma. Düştü ya işte... Çağırın davulcuyu zurnacıyı hele bir halay çekelim, kutlayalım bunu!...
Öyle de yaptık, davul zurna eşliğinde halaylar çektik, sevince boğulduk. Hatta mutluluktan çıldırdık.
Öyle yaaa! onların dolarları varsa bizim de Allahımız vardı. İşte yardım etmişti bize. Neredeyse her şey normale dönüyor gibiydi. 10 liralara inen doların sevincinden o gece dövizini kimler zirvedeyken sattı, kimler düşünce geri aldı. Onları düşünecek durumda da değildik. Dolar düştü yaaa!. İsterse dünya yansın!...
Şimdi artık sakin bir şekilde 55-60 liralardan 140 liraları gören 5 litrelik ayçiçek yağının, 15 liralardan 40 lirayı gören yumurtanın, 40 liralardan 120 liraya ulaşan tuvalet kağıdının o eski fiyatlara düşmesini kasıla kasıla beklemeye başladık.
Hatta bizi yönetenler, "fiyatları düşürün yoksa burnunuzdan fitil fitil getiririz" diyerek halktan yana çıktı. Buna da çok sevindik. Hatta birazcık fiyatlar bile düştü. Mesela 110, 120 liralarda ayçiçek yağı alanlarımız oldu.
Aslında bir halay daha çekecektik ama yılbaşı geliyordu. Bu sevinci de onunla birlikte kutlamayı düşünüyorduk.
Bu arada 10 liralara düşen dolar sessiz ve derinden; yavaş yavaş 13,50'lere yaklaşmış. Biz onu sonradan fark etmişiz.
Nihayet yılbaşı gecesi geldi çattı. Hepimiz yine sevinçliyiz. Niye sevinmeyelim canım. Dolar, altın düşmüş, asgari ücret 4250 liraları bulmuş, emekliye de, memura da yüzde yüze yakın zam geleceği konuşuluyor... Artık halay değil, tam çalgı ya da bando takımı getirip kırk gün kırk gece eğlence yapacak kıvamdayız.
Ne güzel değil mi?... Ulusca çok mutluyuz...
Yılbaşı gecesi çayımızı demlemişiz, çekirdeğimiz, meyvelerimiz hazır. Televizyonlardaki en müzikli kanalları açmışız yeni yılı karşılıyoruz. Morallerimiz süper...
Arada internet, sosyal medya derken o da neee?... Yine o fesat, gürûh güçler iş başında.... Akaryakıta yüzde 10, elektriğe yüzde 150'yi bulan, doğalgaza yüzde 25, tüm vergi ve harçlara yüzde 37 zammm... Aaaa!... Banaz Uşak arası bile 10 liradan 15 liraya çıkmış....
Vay beee!... trafik sigortası yıl aşınca düşmesine rağmen yüzde 30, araç muayenesi 370 liradan 500 kusura, sigorta primi 1050'lerden 1700'lere.... Daha!... Dahası ne, iğneden ipliğe herşeye zam gelmiş...
Yahu, iyi de dolar düşüyordu, herşey iyiye gidiyordu, sıkıntılı geçen bir yılın ardından en güzel duygularımızla gelen yeni bir yılı kutluyorduk...
Herşey kursağınızda kaldı, adeta "AL SANA YENİ YIL, TEPE TEPE KULLAN, YATA YATA SEVİN" dediler...
Milletten ses yok, ne diyelim, "zalimin zulmü varsa garibin Allah'ı var" demekten başka yapacak bir şeyimiz var mı?...
Yok tabii, napabiliriz ki!.
Aslında bu yazıyı yazmaya başlamadan önce şöyle güzel dileklerle dolu, sevinç, mutluluk içeren, dostluk, kardeşlikle bezenmiş hoş bir yeni yıl yazmaya niyetlenmiştim. Ama dış güçler yine yapacağını yaptı. Her zaman olduğu gibi tüm güzellikleri kursağımızda koydu. Olsun be ne diyelim, bir gün de onların kursağında kalır, tüm tıkınarak yedikleri!...