Bizler ne kadar istesekte ne yazık ki çocukluğumuza dönme imkanımız yok. Dünyada olanağı olmayan yani geri döndürülemeyen iki şeyden birisi ölümü geri döndürmek, ikincisi zamanı geri getirememek. Herşeye rağmen geçmişi hatırlamak, nostaljisini yaşamak güzel şey... İşte bu nostaljiyi ilçemizde yaşatmaya çalışan bir okulumuz geçen hafta bir etkinlik düzenledi. İlçemizdeki Makbule-Mehmet Erdem İlköğretim Okulu ilk olarak bir nostalji programı organizasyonu yaptı. Okulda uygulanan bir proje ile “Çocuklarımızla Çocukluğumuza Geri Dönelim Çocuk Oyunları Şenliği” yoğun ilgi gördü. Etkinlikte herkesin çocukluklarından birer bölüm yaşatılmaya çalışıldı. Güzel olan şey, okul müdürü Murat Demir ve öğretmenlerinin böyle bir düşünceyi uygulamaya geçirebilmeleridir. Öncelikle kendilerini kutlamamız gerektiğini düşünüyorum. Bu etkinliğin içerisinde bir “Nostalji Sokağı” sergisi düzenlenmesi de bu etkinliğe ayrı bir güzellik katmış. Bu etkinlikte bazılarımız gerçekten de çocukluğunu tekrar yaşamış gibi oldular. Bir çoğumuzun çocukluğu çeşitli gizliliklere sığınmıştır. Birbir türlü anılar ve sırlar saklamıştır. Hatalar, güzellikler, mutluluklar, yaramazlıklar barındırmaktadır. Çocukluk; saf ve temiz bir kavramdır. Bu anlamda günümüzde bunu sapık ve iğrenç duygularına malzeme eden bir kesim hep işbaşındadır. Bunlara karşı da her aile kendi olanaklarıyla çocuğunu eğitmeli, bilinçlendirmelidir. Aslen devlet bu konularda katı ve kararlı bir tutun sergilemelidir. Ancak bakan düzeyindeki insanların “bir kereden birşey olmaz” ya da “bu durum küçüğün rızasıyla yapılmışsa” gibi saçma bahaneler kabul ettirilmeye çalışıldıkça iş ailelere düşmektedir. Neyse, bu olaydan ziyade çocukluğumuz adına güzel hatıralar mutlaka vardır. Kimimiz çocukluğumuzu doyasıya yaşarken bazılarımız ne yazık ki bu güzel dönemin tadını çıkaramamışlardır. Ben de çocukluğunu az yaşayanlardanım. Küçük yaşlarda yaşam mücadelesinde yer bulmam, tam gençlik çağımda siyasi olaylar bizlere erken yaşta olgunlaştırdı. Peki şimdi çocukluğumuza ger dönebilir miyiz? İmkansız!... Olanaksız!... Mümkün değil!... Onun için çocuklarımızı hem eski sokak oyunlarını oynayan, hem derslerini düzenli olarak yapan, hem de paylaşmayı, saygıyı, sevgiyi uygulayan bireyler olarak yetiştirmemiz lazımdır. Bu düşüncedeki en önemli düşman sosyal medya, bilgisayar oyunları, akıllı telefonlar, bilgisayarlar gibi kişiyi yobazlaştıran, yalnızlaştıran ve tehlikeli bir kişiliğe sokan unsurlardan olabildiğince uzak tutmamız gerekmektedir. Yoksa hiçbir anısı olmayan işe yaramayan çocuklar yetiştirmiş olacağız.