Yılbaşı öncesinde piyango ve şans oyunlarına yine yüksek oranda yüklenmeler oldu. İşin aslına bakarsak özelleştiğinden bu yana piyango bileti talepleri her geçen gün düşüyor. Vatandaşlar biletlerin talihlilerinin kontrollü belirlendiğini iddia ediyorlar. Bu sebeple yılbaşında biletlere beklenen talep olmadı. Çekilişi çok kişi canlı olarak izledi. Bizler de göz ucuyla takip ettik. Çekilişte en büyük ikramiyenin numarası belirlendiğinde çıkan şehir “Akhisar” olarak belirtildi. İsabet eden numaranın çeyrek bilet olduğu düşünülünce ikramiyenin dörtte üçü yine milli piyangonun şirketine kaldığı görülüyor. Oysa ikramiyenin tamamının satılan biletlere dağıtılacağı belirtilmişti. Yani gerçekten de yılların efsane piyango geleneği toprağa gömüldü diyebiliriz. Neyse, almayıverirsin olur biter.  Ya umutlar!... İnsanlar umutlarla yaşıyorlar. Yani bir beklenti, gelecekte daha rahat, huzurlu bir yaşam hayalleri ancak onları ayakta tutuyor. Kim ne derse desin insanlar çaresiz. Elinde, avucunda ne varsa kendi çapında değerlendirmenin yollarını arıyor. Herkesin kendine göre geliri olsa da yetmiyor, artmıyor. Ben her zaman, “herkes hak ettiği gibi yaşar” sözünü söyleyeni övgüyle anmışımdır. Çünkü herkes açısından sonuç budur. Mesela yakın çevremizden hep, maaşının yetersizliğinden şikayetçi olan insanları biliyoruz. Örneğin 2 bin 500 lira maaş alan bir asgari ücretli, “benim 3 bin lira maaşım olsa krallar gibi yaşarım” der. Ancak maaşı da 3 bin lira olduğunda da 3 ay sonra aynı şikayetleri duymanız garantilidir.  Çünkü 2 bin lira alan kendini 2 bin lira ile yaşamaya, 10 bin lira alan da 10 bin liraya göre yaşamaya alıştırmıştır.  Eee!, zaten fiyatlar, harcamalar, ihtiyaçlar bitmek bilmiyor. Ne olacak, bu açık yaşadıkça hep böyle sürüp gidecek... Dedik ya, insanlar sağından solundan ayırıp üç kuruş para biriktirip, “ölümlük-dirimlik” diyerek tasarruf yapmaya çalışmaktadırlar. Garibim bu parayı dolara çevirse dolar düşer, altın yükselir, altına çevirse avro, avroya çevirse borsa yükselir. Şahsen gerçekten de benim al attığım dal tabiri caizse resmen kurur. İnsanların herşeyini bağladıkları küçücük tasarrufları da böyle olunca vay haline!... Gözünü sevdiğim, bu işler senin benim için değil ki!. Yukarılarda adamlar ortaya kamyon yüküyle para koyuyorlar. Üç-beş tane büyükbaş her durumu kendi lehine çevirebiliyorlar. Adam dövizden parayı çekip dövizi düşüre-bilirken, borsanın düşük zamanında oraya yatırıp üç-beş günde tavan yaptırıp oradan da örneğin altına yöneliyor.  Yani piyasa ve para elinde oyuncak, istediği gibi at oynatabiliyor.  Benin garip Banazlı hemşehrim de “borsadan para vurdum, dövizden köşeyi döndüm, altından vurgun yaptım” diye havalanıyor. Oysa asıl vurgunu, temizliği yukardakiler yapıyor, ondan haberi yok. Sana hiç gece yarısı “dolar yarıya düşecek, gece alabildiğince dolar al” diyen oluyor mu?... Kısacası bizim o taraklarda bezimiz yok. Ama o işlerle uğraşanların da işi şansa kalmış, ya olursa?...