Son günlerine yaklaştığımız Ramazan ayının bereketi hala sürüyor. İftarı, sahuru, pidesi teravi namazı olduğunca güzel bir şekilde yaşanıyor. İşin aslı havalardan mı, sulardan mı nedense oruç tutanların azlığı da dikkat çekmiyor değil hani. Bunlar güzel şeyler elbette. Ancak bir de çok hoş olmayan durumlarda söz konusu. Şu mübarek günlerde insanlar fitre, zekat, sadaka, bağış derken oldukça “yardımsever” atılımlarda bulunuyor. Herkes fitre vereceği, zekat vereceği yeri oldukça titiz bir şekilde araştırıyor. Ancak dilenciler bir taraftan, cami dernekleri ve öğrenci yurtları diğer taraftan yardım toplamak için yoğun bir şekilde çalışmalarını sürdürüyor. Şimdi bir de ister istemez işin içine Suriyeli sığınmacılar da girince ortalık bir hayli hareketleniyor. Yanlış değerlendirme yapılmasın, her birine vermeye kalksanız günlük olarak bir ailenin ihtiyaçları kadar para gerekiyor bu yardımseverlik için. Elbette bu mübarek aylarda yardımlarımızı en iyi şekilde yapalım ama bazen elinde, cebinde para olmayan birinin üzerinde kalan bir isteyici görünce durum apayrı boyutlara gidiveriyor. Vatandaşların en çok muzdarip olduğu diğer bir konu da camilerde hemen hemen hergün toplanan bağışlar. Bu yardımlar elbette toplanacak ama bu kadar çok olması cami cemaatını rahatsız etmiyor da değil. Toplumumuz dini inançları gereği ve geçmişten gelen yardımseverlik duygusuyla kendi üzerine düşen görevi hep yapacaktır. Ama bu işi hastalık haline getiren ve ihtiyacı olmayan insanları ayırt edebildiği sürece...