Bir insanın işi rast gitmiyorsa önce kendisine, sonra çevresine bakmalıdır. Toplum içinde insanları yükselten de, düşüren de takıldığı, görüştüğü kendi arkadaş çevresidir. Küçük yerlerde, özellikle ticaretle uğraşanların işi zordur. İnsanlar için çevrenin yorumu ve görüşü çok önemli rol oynar. Yapılan dedikodular hem öldürür, hem süründürür insanı. Her yerde olduğu gibi ilçemizde de dedikodu mekanizması çok iyi işlemektedir. Ama bu hem sosyal hem dini açıdan çok yanlış bir durumdur. Toplumlar dedikoduyla sadece yerinde saymakta, asla ileriye gidememektedir. Bir konu hakkında tam bir bilgiye sahip olmayan kişi asla o konuda yorum yapmamalıdır. “Başkası söyledi, öyle diyorlar, bu şekildeymiş” gibi önü açık kelimeleri sarf etmenin yanlışlığını bilmek lazım. Çevremizde öyle insanlar var ki, ne kadar çabalasa da kendilerine yapılan ithamlardan bir türlü kurtulamamaktadır. O kadar gayrete ve hatta dürüst çalışmaya rağmen düzlüğe çıkmak için” debelenmektedirler. Oysa bu konuda yanlış yapılmasa, bu insan elinden tutulsa, hakkında yanlış dedikodular yapılmasa ne güzel olurdu. Bu dedikodu ne yazık ki küçük yerleşim yerlerinde fazlasıyla oluyor. Büyük yerlerde kimse birbirini tanımıyor. Hem dedikodu, gıybet, iftirayla uğraşıp günaha girmiyorlar, hem de sosyal hayatta, ticarette şansızlığını yenip başarılı olacak insanlar yargısız infaz ediliyor. Aslında olmasa, herkes kendi işine baksa daha iyi olmaz mı?...