İşte bir bayram daha geldi geçti. Bayramları yaşamak insana mutluluk veriyor, huzur veriyor.  Hele bayramlar güzel geçti mi keyfine dokunma artık. Tamam, bayramlar iyi güzel de şu telaşı yok mu ya; öldürüyor insanı. Özellikle hanımlar bayramdan haftalar önce başlarlar uğraşmaya. Evlerde dipköşe temizlikler, halılar, kilimler, çamaşırlar, perdeler yani her taraf elden geçer. Gelen bayramın hatırına yorgunluklar kısa zamanda unutuluverir. Eş, dost, akrabalarla yapılan bayramlaşmalar, hal hatır sormalar, mutlu anlar siler geçer bütün her şeyi. Güzel olur bayramlar. Mutluluk verir insanlara. İnsanın yaşam boyunca anılarının en baş köşesine yerleşir kalır. Bayram telaşının maddi külfeti evin reislerindedir genelde. Alınacaklar satılacaklardan babalar sorumludurlar. Ramazan bayramlarında etkiler tatlılar, kurban bayramında kurbanlıklar ağır külfettir aslında. Ama başa gelen çekilir, fazla olan kesilir hesabı bu işler bir şekilde çözülür gider. Bir de bu bayram kargaşasını hiç yaşamayanlar vardır. Artık bunlar gerçekten bu işlere bulaşmıyorlar mı yoksa göstermiyorlar mı anlayamadım gitti. Çevremizde böyle insanlar var. İnsanlar koştura koştura bayram için hazırlanıyorlar. Ama bazıları var ki bayram öncesinde, arefe gününde ya işine gücüne bakıyorlar ya da sandalyesini atmış keyif sürüyorlar. Valla her iki tarafa da ne mutlu ki, hayat her şeyiyle güzel. Bayramların en kötü tarafları maalesef trafik kazaları olur hep. İnsanların düştüğü yollar kan gölüne döner çoğu zaman. Oradan oraya savrulan insanlar gâh kendi dikkatsizlikleri gâh karşıdakinin hatalarıyla bir anda ortalık toz duman oluverir. Kimse saniyelik olayda ne olduğunu anlayamaz bile. Kimi fırlayan arabadan uçtuğu tarlada gözünü açar, kimi hastanede. En kötüsü de hiç açamamaktır. Bayramın neşesi, mutlulukları uçar gider. Yerini acı ve üzüntüye bırakır. Bir türlü halledemedik, bitiremedik bayramlardaki şu kazaları! Eskiden her şey problemdi ama şimdi araçlar güvenlik donanımlı, yollar duble. Yazık oluyor gölge düşen mutluluklara... Bir bayram daha geçti. Kimi küsler barıştı kimi yine dünyanın paylaşılamayan yalanlarına mağlup oldu. Kimileri uzak yakın akrabaları ziyaret etti, sıla-ı rahim adına iyiliklere dahil oldu. Kimileri de hiç bir zaman gönlünü etmediği eşini, bir bayramlık almadığı çocuğunu yine şaşırtmadı. Elbette olanağı olupta yapmayanlarla, içi yana yana yapamamanın acısını çeken imkansızlıklarla boğuşanları ayrı kefelere koymak zorundayız. Bayramlar gelir geçer, ömürler biter gider ama güzel günler her zaman anılarda ömür boyu yaşar.