Bir seçim ülkesi olduk sanki. Beş yılda beş veya altı kez seçim sürecinden geçtik veya geçirildik. Toplum olarak, seçimlerin yarattığı tartışmalardan, gerginliklerden, hakaretlerden bıktık, usandık artık. “Seçim” kelimesinden nefret eder durumuna geldik. Bir seçim ülkesi olduk sanki. Beş yılda beş veya altı kez seçim sürecinden geçtik veya geçirildik. Toplum olarak, seçimlerin yarattığı tartışmalardan, gerginliklerden, hakaretlerden bıktık, usandık artık. “Seçim” kelimesinden nefret eder durumuna geldik. 31 Mart seçimlerini yaptık. Ne değişti dersiniz? Değişen sadece isimler olacak. Koltuğa oturan kişinin ilk yapacağı icraat bu seçimde ne kadar harcama yaptım, bunları nasıl telafi edebilirim olacaktır bu da normaldir. Kimse; babasının hayrına para dökmez herhalde. Ben varım diyen varsa bilin ki yalan söylüyordur. Onca reklam ve tanıtım araçları, konforlu seçim otobüsü, konaklama, parti bayrakları, mitingler, yeme içme, dağıtılan büyük küçük hediyeler, ziyafetler ve daha neler neler... Tüm bunlar, para ile olacak işler değil midir? İş bununla bitmiyor. Seçim kampanyasını yürüten aday tüm işleri tek başına yapacak değil herhalde. Çevresinde partili, partisiz bir sürü adamları olacak. Bunlara verdiği vaadleri nasıl yerine getirecek? Kendi içinde kısır çekişmelerle uğraşmaktan verdiği sözleri yerine getiremeyecek, bir beş yıl daha isteyecek. Bu çark böyle sürüp gidecek. Olan yine ülkeye, vatandaşa olacak. Ben, yerel bir gazetede yazıyorum. Okunma oranım daha bini geçmedi. Yazdıklarım dikkate alınır mı alınmaz mı onu da bilmiyorum. Ancak; bir vatandaş olarak seçim konusunda düşüncelerimi dile getirme hakkımın olduğunu düşünüyorum. Bunlardan bazıları şunlar: Parti liderlerinin konuşmalarını yazan, hazırlayan görevlilerin olduğu biliniyor. Önce bunlar değiştirilmelidir. Çünkü bunlar birer küfürbazdır. Halkının, yüzde doksan dokuzu Müslüman olan bir ülkeye yakışmıyorlar. Ötekileştirici, ayrımcı, suçlayıcı, seviyesiz söylemlerde bulunuyorlar. Böyle yapmakla liderlerine, partilerine zarar veriyorlar. Bunların yerine, sevgi dilini kullanan, birleştirici, hoş görü, hak adalet, kardeşlik gibi konuları öne çıkaran kültürlü kişiler getirilse daha hayırlı olmaz mı? Belediye başkanı adayları, milletvekili olacaklar, aşırı masraflardan kaçınmalı, çevresindekilere tutamayacakları sözler vermemelidirler. Bu ülke, kimsenin babasının malı değildir. Yenen her lokmada tüyü bitmemiş binlerce yetimin hakkı vardır. Sonuç olarak; yeni seçilen her kimse göz önünde tutması gereken en önemli husus, bağlı olduğu partinin değil; tüm ülkenin çıkarlarını, birlik ve beraberliğini düşünmelidir. Bu ülke bizim. Gidecek başka yerimiz yok. Cennet ülkemize yazık etmeyelim. İnsanlarımızı küstürüp karamsarlığa düşürmeyelim. Toplumun büyük bir çoğunluğunun, seçim değil geçim derdinde olduğunu unut-mayalım.                Necati ERTUĞRUL