Bu hayatta artık herşey maddiyata, paraya bağımlı hale geldi. Çünkü, "paran varsa herşeyin var" diye bencil ve acımasız bir anlayış yerleşti yaşamımıza. Aynı zamanda bu nahoş gerçek bizleri de esir almış durumdadır. Oysa dinimizde ilk olgumuz ahlâktır. Ailemizde bize ilk öğretilen terbiye de ahlâkîdir. Tüm ebeveynler çocuklarının ahlâklı olmalarını, bu yöntemle büyüyüp hayata atılmalarını isterler. O sebepledir ki okullarda değerli öğretmenlerimiz öğrencilerini ahlâkî değerler çerçevesinde yetiştirmeyi ilke edinmişlerdir. Bu konuda bunca altyapı varken, hemen hemen doğduğumuz zamandan itibaren ilk kuralımız ahlâklı bir dünya iken neden milyarlarca insan sonradan ahlâksızlığın, arsızlığın esiri olmaktadırlar. Geçen zaman, hızla değişen dünya; daha doğrusu insanlar parayı, şöhreti, zevki ahlâksız olmaya tercih etmişlerdir. Yani para; bu güzel meziyeti mağlup etmiştir. Nobel ödüllü bilim adamımız Aziz Sancar güzel bir söz söylemiş. Sancar: ““Müşteriyi kazıklamanın "Ticari Zeka", Halkı sürekli kandırmanın "Siyasi Zeka", Ambulans arkasına takılmanın "Pratik Zeka", Şike yaparak kazanmanın "Sportif Zeka", Niyeti suistimal etmenin “Kıvrak Zeka" olarak algılandığı bir ülkenin zekaya değil ahlâka ihtiyacı vardır””... Güzel söz... Tam onikiden vurmuş... Tam taşı gediğine oturtmuş. İşte bu sözlerin her insan tarafından ezberlenip, hakkında iki kelimelik bir cevap hazırlaması lazım. Çünkü; herkese, hepimize hitaben düşünülüp söylenmiş bir söz!... Ben halâ ilk başta belirttiğim konulara takıldım kaldım. Bizler bu ülkenin fertleri olarak gerçekten yaşamımızın her alanında ahlâk kuralları işlenerek yetiştirildik. Ailede, kreşte, ilkokulda, lisede, hatta üniversitelerde ahlâklı olmamızın gerekliliğine göre eğitildik. Değil ki asker ocağında da askeri kurallar ahlâki kurallarla yönlendirilmiştir. Evlenirken de ahlâk evliliğin ilk temelini oluşturan maddedir. Günümüzde cuma namazlarının başlıca vaazı "ahlâk"tır. O zaman nasıl oldu da toplumun ahlâki değerleri bu kadar dejenere oldu. Yani ahlâksızlık neden bu kadar uyanıklık, zenginlik, para ve her türlü güç sahipliği olarak kabul gördü. Çünkü kapitalizm ve emperyalizm denen sistem tüm dünyaya ve bizlere zoraki olarak sunuldu, kabul ettirildi. Bugün emperyalizm bütün dünyadaki dinlere hatta dinsizlere karşı bile girdiği savaşı kazanmıştır bence. Kapitalizm ve emperyalizmin temeli, “herşey karşısında parayla herşeyi satın alma, mutlak olarak para ve güce sahip olma” ilkesini bünyesinde barındırır. Kapitalizm zaten "para" gücünü adında da kullanan bir sistemdir. Bu sebeple öncelikle dinlerin doğduğu ve en güçlü olduğu yerlerden başlar savaşa. Örneğin paranın içinde yüzen Araplar, herşeyden, din kardeşlerinden ve herkesten önce paralı insanları tercih ederler, istek ve emirlerini yerine getirirler. Hani Mehmet Ağa'nın dediği gibi, "anam da para, babam da para" demekten hiç de gocunmamaktadırlar. O halde dinimizin temel direği ahlâka ne oldu? Bunca mevzuya rağmen, ne kadar kaybetmiş olsakta her zaman ahlâka, “iyi bir ahlâka” ihtiyacımız vardır. Toplumda huzurun, barışın, kardeşçe yaşamanın sihirli bir formülüdür ahlâk. Ekonomik sıkıntılar gırtlağımıza kadar çıksa da, çaresizlik boynumuzu bükse de, yaşam; onurluca, ahlâklı şekilde tamamlamanız gereken bir sınav olmalıdır, bizim için...